Boelielam

Doel van den trip naar Boelilam (Thais voor Buriram) was eigenlijk een ziekenbezoek aan een, aan kanker lijdende vriendin, die opgenomen was in het hospitaal. Een madam die al een zekere status verworven had op bestuurlijk niveau en haar medische ongemakken heeft laten aanslepen wegens geen tijd. Met alle gevolgen van dien, want fraai is haar verhaal helemaal niet. Omdat ik het niet erg gepast vond heb ik heb mijne madam kunnen weerhouden om fotos te nemen. Een foto van een stervend mens is nu niet direct iets waar je later nog wilt aan herinnerd worden. Ondertussen hebben we bericht gehad dat het menske het huidige gewisseld heeft voor het eeuwige. Mijnheer Boeda zal het wel regelen.

Maar er is meer te zien in Boeli. We zijn naar het stadion geweest De lokale sjotterkes, Thai zijn toch maar petoeterkes, spelen er regelmatig kampioen in eerste klasse. Denk dat het Thai leage, of iets dergelijks, noemt

Beker van landkampioen

Fanshop

Tee schirteke voor de grote. Eigenlijk een beetje kitscherig, zal voor volgende konzjee zijn, vrees ik.

Tee schirteke voor de kleine. Dienen is er zot van. Zou hem alle dagen willen dragen om naar school te gaan.

En 't is ne goeie ook nog!

Het racecircuit, waar eveneens Formule 1 wedstrijden kunnen gereden worden. Nog niet, maar die zullen er in de toekomst zeker komen. Destination of speed, geeft toe... gene kattepis hee!

En daar rond rond heel wat entertainment. Een copy van een Cambodjaanse tempel

Een wandelpark

Nog wa' van die prul

Eetgelegenheden zat, met... natuurlijk de niet te missen:  MC Donnalds, de kleine zijne favo.