'T is voorbij. Dit jaar niet al teveel "excitement". Hoogtepunten waren de twee "big party's" met de Thai, het bezoekske aan den Ivo, den trip naar Buriram en het rondkuieren in Bangkok. Veel te weinig om te spreken van een geslaagde vakantie. "Le temps flambé" met de ouwe en de "bombings" in Thailand waren hiervan de oorzaak. Phimai mag dan al een uit de kluiten gewassen dorpken zijn, het is er echter te primitief en te oubollig om er een langere tijd met volle goesting te verblijven. Zonder de mogelijkheid om af en toe te kunnen ontsnappen naar aangenamere en plezantere oorden, is het er hartstikke vervelend en leeftijd verkortend. We hebben de meeste restaurants en aanverwanten in de buurt afgereden om eens iets anders te vinden om de tanden in te zetten, het is echter overal hetzelfde, eene groote pot nat! Maar... er begint een lichtje te schijnen in die vette duisternis. De gloednieuwe Tesco Lotus zal waarschijnlijk een nieuwe elan geven aan dit, hoofdzakelijk door conservatieve chinezen bestuurde, hol van Pluto.
Laagtepunten: het verkeer, mijn acceptatievermogen om de weg met deze "lunatics" te delen is te beperkt en begint op de duur serieus mijn systeem te verstoren. En de nooit aflatende psychische druk van de familie (lees vnl de "bitch") op Urai, die loopt er ieder jaar serieuze mentale beschadigingen op. Volgende keer beter?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten